کمپین ارادت به امام نقی علیه السلام

هنگامی که مأمون خلیفه عباسی در یک مکر شیطانی، قدرت نرم و نفوذ اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) را در عصر امام رضا(علیه السلام) ارزیابی کرد، در اندیشه آن بر آمد تا پس از شهادت آن حضرت(علیه السلام) زمینه بازداشت خانگی دیگر رهبران اهل بیت(علیهم السلام) را فراهم آورد. از این رو از عصر امام جواد(علیه السلام) سخت گیری ها چنان افزایش می یابد که دیگر امامان از جمله امام علی بن محمد النقی الهادی(علیهم السلام) و امام حسن بن علی العسکری(علیه السلام) در پادگان نظامی بازداشت خانگی می شوند و هر گونه تماس با ایشان از سوی مردم ممنوع می گردد.

سوسن مادر امام حسن عسگری

شناخت و معرّفی «اسوه‏ های آسمانی» نقش بسیار تعیین کننده‏ای در حیات دنیوی و اخروی انسان‏ها دارد. لذا بایسته است به زوایای گوناگون زندگی و شخصیّت اُسوگان پرداخته و نوع ارتباط و تأثیر آنان با افراد، زمان، مکان و غیره را مورد بررسی قرار دهیم.

نگاهی به وضعیت حدیث در دوران امام هادی (علیه السّلام)

چرا حضرت امام علی النقی علیه السلام هادی لقب گرفتند؟!

پانزدهم ذی الحجه سال دویست و دوازده هجری نو گلی خوش رنگ و بو خانه نورانی و معطر ابن الرضا را نورانی تر و خوش بوتر ساخت.

حضرت جواد الائمه علیه السلام او را علی نامید تا نام و یاد و راه امیرالمومنین علی علیه السلام در فرزندان آل عبا زنده بماند.او را هادی نامیدند چرا که چون جد شریفش رسول الله صلی الله علیه و آله

پست ثابت

برای عضویت در خبرنامه وبلاگ امام نقی (علیه السلام) و اطلاع از آخرین بروزرسانی، ایمیل خود را در کادر ذیل وارد نموده و دکمه ارسال به خبرنامه  را بزنید!

پس از تکمیل مراحل ثبت نام و دریافت اولین ایمیل از خبرنامه، روی لینک فعال سازی کلیک نمائید!

بدون شک بعد علمى و آگاهى گسترده ائمه علیهم السلام در همه زمینه‏ ها از پایه‏ هاى اساسى امامت در طول حیات آن به شمار رفته و به عنوان یکى از معیارهاى مطمئن و روشن - که در دسترس همگان قرار داشت - براى تشخیص امام برگزیده از سوى خدا، از مدعى امامت، در جامعه اسلامى شناخته شده بود.

حاکمان ستمگر اموى و عباسى در رویارویى با پیشوایان حق به هر اقدامى - که به گونه‏اى در تثبیت موقعیت آنان و تضعیف موقعیت امامان شیعه مؤثر بود - دست زدند، و حتى موفق شدند چهره‏ هاى وابسته و مزدورى را در لباس عالمان دین و فقیهان شریعت‏ به مسلمانان تحمیل کنند، ولى هیچ گاه نتوانستند در میدان علم و دانش بر پیشوایان معصوم پیشى گیرند، و حتى نتوانستند در یک مورد و براى یک بار آنان را محکوم کنند، با آنکه برخى از آنان - مانند مامون - براى دستیابى به این هدف تلاشهاى فراوانى کرده و سرمایه‏ هاى زیادى صرف نمودند.