امام هادی علیه السلام فرمودند:
ایّاکَ و الحَسَدَ، فَإنَّهُ یَبِینُ فیکَ وَ لا یَعْمَلُ فی عَدُوِّکَ؛
از حسد بپرهیز، چرا که حسود بودن تو آشکار می شود، و در دشمنت هم تأثیری ندارد.
بحارالانوار، ج 75، ص 369.
شرح حدیث:
حسد، یکی از صفات ناپسند و ریشه ی بسیاری از دشمنیها، جبهه گیریها و غیبتهاست.
در هر کس باشد، هم خودش را از محبوبیت می اندازد، هم دیگران را به زحمت گرفتار می کند و هرگز روی آسایش نمی بیند.
این که گفته اند:« حسود، هرگز نیاسود»، ریشه در احادیث دارد و از سخنان حضرت امیر علیه السلام است که فرمود:« لا راحَةَ لِحسودٍ»(1)؛ «برای حسود، هرگز راحتی و آسایشی نیست. »
به گفته ی سعدی:
اما اغلب، این حسد مایه ی رنج درونی خود شخص می شود، بی آن که آسیبی به طرف مقابل بزند. به فرموده ی امام باقر علیه السلام:
«حسد، ایمان را می خورد، همان طور که آتش، هیزم را می خورد و نابود می کند. »(2)
اگر خواهان نعمتیم، از خدا بخواهیم به ما هم عطا کند، نه آن که آرزوی زوال نعمت دیگران را داشته باشیم.
کرم خدا بسیار است و خزانه ی عطایش بی پایان.
پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج73، ص 252.
2. اصول کافی، ج2، ص 306.
منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391).
در هر کس باشد، هم خودش را از محبوبیت می اندازد، هم دیگران را به زحمت گرفتار می کند و هرگز روی آسایش نمی بیند.
این که گفته اند:« حسود، هرگز نیاسود»، ریشه در احادیث دارد و از سخنان حضرت امیر علیه السلام است که فرمود:« لا راحَةَ لِحسودٍ»(1)؛ «برای حسود، هرگز راحتی و آسایشی نیست. »
به گفته ی سعدی:
توانم آن که نیازارم اندرون کسی
حسود را چه کنم؟ کو ز خود به رنج در است
حسد
را هر چه پنهان کنند، سرانجام به نحوی آشکار می شود، زیرا حسود پیوسته در
اندیشه ی آن است که به محسود ضربه بزند و او را از اعتبار و موقعیّت
بیندازد؛ این است که به هر کاری دست می زند و این سبب می شود حسد را از
گفتار و رفتار و نگاه و برخوردهایش بفهمند. حسود را چه کنم؟ کو ز خود به رنج در است
اما اغلب، این حسد مایه ی رنج درونی خود شخص می شود، بی آن که آسیبی به طرف مقابل بزند. به فرموده ی امام باقر علیه السلام:
«حسد، ایمان را می خورد، همان طور که آتش، هیزم را می خورد و نابود می کند. »(2)
اگر خواهان نعمتیم، از خدا بخواهیم به ما هم عطا کند، نه آن که آرزوی زوال نعمت دیگران را داشته باشیم.
کرم خدا بسیار است و خزانه ی عطایش بی پایان.
پی نوشت:
1. بحارالانوار، ج73، ص 252.
2. اصول کافی، ج2، ص 306.
منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391).
- جمعه ۱۲ ارديبهشت ۹۳
- ۱۹:۱۳
- ۱۰۲۴
- ۰
