امام
هادى(ع) مانند پدران گرامى خود و انبیاى الهى از آنچنان هیبت و نفوذ معنوى
برخوردار بود که همگان را وادار به کرنش مى کرد و این امر اختصاص به
شیعیان حضرت نداشت . در این باره به نقل مورد زیر اکتفا مى کنیم : محمّد بن
حسن اشتر علوى مى گوید:
((همراه پدرم با جمعى از مردم عباسى ، طالبى و
جعفرى بر درگاه متوکل عباسى بودیم که ناگهان ابوالحسن - امام هادى - وارد
شد و آهنگ در قصر خلیفه را نمود تمامى حاضران بلا استثنا از مرکب هایشان
فرود آمده احترامات لازمه را به عمل آوردند تا حضرت وارد کاخ شد، مردى از
آن جمع از این تجلیل و گرامیداشت به خشم آمده لب به اعتراض گشود و گفت :
این تشریفات براى کیست ؟! چرا براى این جوان این همه احترام بگذاریم ؟ او
نه از ما بالاتر است و نه بزرگسال تر. به خدا قسم هنگام خارج شدن ، دیگر
براى او بپا نخواهیم خاست و از اسب فرود نخواهیم آمد...
- پنجشنبه ۱۷ مهر ۹۳
- ۱۹:۰۳
- ۲۱۰۰
- ۱