امام نقی علیه السلام فرمودند:
الدُّنیا سوقٌ رَبِحَ فیها قَومٌ و خَسِرَ آخَرُونَ؛
دنیا بازار است که گروهی در آن سود برده و گروهی دیگر زیان کرده اند.
تحف العقول، ص 483
شرح حدیث:
سعدی گوید:
ای تهیدست رفته در بازار
ترسمت پر نیاوری دستار
برای سود بردن در زندگی، به «سرمایه»، «تجارت» و «تدبیر» نیاز است. اگر دنیا را بازار و تجارتخانه ای حساب کنیم و خود را سوداگرانی که در پی منافعیم، سرمایه ی ما عمر عزیز ماست. عملی که انجام می دهیم و تلاشهای مختلف ما تجارت است و آینده نگری و آخرت بینی هم تدبیر ما به شمار می آید.
آیا همه از سرمایه ی عمرشان استفاده ی بهینه می کنند؟
آیا همه اهل تلاش و فعالیت و کارند؟
آیا همه به فرجام عمر خویش و جهان پس از مرگ و روز حساب و کتاب هم می اندیشند؟
در «بازار دنیا»، کسانی سود می برند که از لحظه لحظه ی عمر خویش بهره برداری کنند و این سرمایه را که هیچ جایگزینی برایش نیست، هدر نمی دهند و در راه امور بی ارزش و ناپایدار صرف نمی کنند.
چه بسیارند آنان که دستاورد عمرشان یک «حسرت بزرگ» است که:
چه توانی که ز کف دادم مُفت
من نپرسیدم و کس نیز به من هیچ نگفت!
قرآن کریم هم افراد را به تجارتی سودبخش که انسان را از «عذاب دوزخ» می رهاند دعوت می کند و آن ایمان به خدا و رسول و جهاد در راه خدا با مال و جان است. (2)
مؤمنان صالح و آخرت باوران متّقی، سودآوران این بازارند، و گنهکاران غافل و دنیا بین، بازندگان این بازار!
پی نوشت:
1. قل هل ادلکم علی تجارهٍ تنجیکم من عذابٍ الیمٍ... (صف، آیات 10 و 11).
منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391).
ای تهیدست رفته در بازار
ترسمت پر نیاوری دستار
برای سود بردن در زندگی، به «سرمایه»، «تجارت» و «تدبیر» نیاز است. اگر دنیا را بازار و تجارتخانه ای حساب کنیم و خود را سوداگرانی که در پی منافعیم، سرمایه ی ما عمر عزیز ماست. عملی که انجام می دهیم و تلاشهای مختلف ما تجارت است و آینده نگری و آخرت بینی هم تدبیر ما به شمار می آید.
آیا همه از سرمایه ی عمرشان استفاده ی بهینه می کنند؟
آیا همه اهل تلاش و فعالیت و کارند؟
آیا همه به فرجام عمر خویش و جهان پس از مرگ و روز حساب و کتاب هم می اندیشند؟
در «بازار دنیا»، کسانی سود می برند که از لحظه لحظه ی عمر خویش بهره برداری کنند و این سرمایه را که هیچ جایگزینی برایش نیست، هدر نمی دهند و در راه امور بی ارزش و ناپایدار صرف نمی کنند.
چه بسیارند آنان که دستاورد عمرشان یک «حسرت بزرگ» است که:
چه توانی که ز کف دادم مُفت
من نپرسیدم و کس نیز به من هیچ نگفت!
قرآن کریم هم افراد را به تجارتی سودبخش که انسان را از «عذاب دوزخ» می رهاند دعوت می کند و آن ایمان به خدا و رسول و جهاد در راه خدا با مال و جان است. (2)
مؤمنان صالح و آخرت باوران متّقی، سودآوران این بازارند، و گنهکاران غافل و دنیا بین، بازندگان این بازار!
پی نوشت:
1. قل هل ادلکم علی تجارهٍ تنجیکم من عذابٍ الیمٍ... (صف، آیات 10 و 11).
منبع: حکمت های نقوی(ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391).
- جمعه ۱۲ ارديبهشت ۹۳
- ۱۸:۴۹
- ۸۰۴
- ۰
